Club

In de kijker: jeugdtrainers Tommie & Sanne

Wie de J14 van Sporting volgt, weet dat er elke week een enthousiast coachduo langs de lijn staat: Tommie Falke en Sanne Falke Groen. Ze vormen niet alleen een sterk team op het veld, maar ook daarbuiten. Met hun ervaring, energie en directe aanpak loodsen ze een jonge, talentvolle groep jongens door een uitdagend seizoen. Tijd om dit dynamische duo wat beter te leren kennen.

Stel jezelf even kort voor.

Sanne: “Ik ben Sanne Falke Groen, 29 jaar. Ik ben al sinds mijn 15e actief als coach, maar dan wel in een heel andere sport: turnen. Later heb ik ook een paar jaar samen met Tommie een jeugdploeg gecoacht bij Hurry-Up.”

Tommie: “Ik ben Tommie Falke, 32 jaar oud. Ik ben begonnen met handbal bij SVBO en via E&O en Hurry-Up uiteindelijk al een hele tijd geleden bij Sporting Pelt terechtgekomen. Ook bij Hurry-Up coachten Sanne en ik samen een jeugdteam.”

Sanne, jij doet nog meer voor de club en bent geregeld te zien met je smartphone?

Sanne: “Ja, dat klopt! Ik doe al een tijdje de social media van de club. Als grote club kun je tegenwoordig niet meer zonder hé. Er kruipt een pak werk in, maar ik doe dat graag.”

Hoe is het seizoen gestart?

Sanne: “Ik ben eigenlijk best wel tevreden over het seizoen tot nu toe. We hebben een jonge, maar heel talentvolle ploeg die elke week tegen oudere jongens speelt. Ze bieden goed weerstand en hebben een erg goed VHV-kwalificatietoernooi gespeeld. Je ziet ze elke week groeien, en dat is superleuk om te zien.”

Tommie: “We merken dat sommige ploegen fysiek wat meer in de mouwen hebben, maar daar leren we veel van. Al met al ben ik tevreden over de start. De jongens pakken veel op en tonen inzet — dat is het belangrijkste.”

Wanneer zijn jullie zelf begonnen met handbal (of met coachen)?

Tommie: “Ik begon met handbal toen ik zes was en startte met coachen rond mijn 22e. Eigenlijk rolde ik er vanzelf in. Handbal maakt al mijn hele leven deel uit van mijn dagelijks ritme.”

Sanne: “Bij mij ligt dat anders: ik heb zelf nooit gehandbald. Ik was turnster vanaf mijn zesde, en op mijn achtste verhuisde ik zelfs naar Heerenveen om daar in een gastgezin te wonen en zo veel mogelijk te kunnen trainen. Turnen is totaal anders dan handbal, maar ook enorm leerzaam.”

Tommie, jij hebt bij de Sporting Pelt-supporters natuurlijk ook een soort heldenstatus.

Tommie: “Haha, daar zit mijn goal in de slotseconde van de finale van het Belgisch kampioenschap natuurlijk voor iets tussen. Dat gaf voor de hele club een enorme ontlading. Ook voor mij persoonlijk was dat een hoogtepunt, net zoals het mogen spelen met het Nederlandse team op het EK van 2022.”

Hoe waren jullie als spelers?

Tommie: “Ik denk dat ik vooral een harde werker was. Ik ging er altijd vol voor, al kon ik wel eens klagen als het echt zwaar werd. Ik speelde meestal op de hoek, maar ook geregeld op (midden)opbouw. Mijn jeugdtrainers zouden me waarschijnlijk omschrijven als ‘druk’, en dat klopt ook wel een beetje.”

Sanne: “Als turnster had ik wel wat talent, en als ik iets leuk vond, werkte ik er ook keihard voor. Dat probeer ik nu ook in mijn trainingen mee te geven.”

Wat willen jullie hun spelers graag bijbrengen, los van het handbal?

Sanne: “Dat je met hard werken heel ver kunt komen. Talent helpt, maar discipline en inzet brengen je uiteindelijk verder.”

Tommie: “Exact. Ook al heb je geen uitzonderlijk talent, met hard werken kom je ver. En heb je dat talent wél, dan kan hard werken het verschil maken tussen goed en top.”

Jullie wonen nu al een tijdje in België. Zijn er ‘Belgische gewoontes’ die jullie hebben overgenomen?

Tommie: “We zeggen allebei ‘friet’ inmiddels, haha.”

Sanne: “Ja, dat klopt! En verder: de communicatie is wel even wennen. Wij zijn vrij direct en houden van duidelijke afspraken, terwijl dat in België soms wat anders loopt. Maar buiten dat voelen we ons hier echt helemaal thuis.”

Wat zijn jullie doelstellingen voor dit seizoen?

Sanne: “Vooral heel veel leren en de jongens wat ‘harder’ maken, zowel fysiek als mentaal.”

Tommie: “Hetzelfde. Deze jonge gasten spelen tegen oudere ploegen, en dat is nu soms lastig, maar daar gaan ze later enorm van profiteren. Daarnaast willen we er vooral een hecht team van maken.”

Waar zien jullie jezelf over vijf jaar als coach?

Sanne: “Ik denk erover om mijn trainersdiploma’s in het handbal te halen. En hopelijk kunnen we met deze groep nog een tijdje doorgroeien.”

Tommie: “Ik plan nooit zo ver vooruit. Ik kijk wat de tijd brengt. Maar coachen bevalt goed, dus stoppen staat voorlopig niet op de planning.”

Van welke trainer hebben jullie het meest geleerd?

Tommie: “Dat is moeilijk. In 26 jaar handbal heb ik veel trainers gehad, en van iedereen leer je iets – wat je wel, maar ook wat je níét prettig vindt. Uiteindelijk probeer ik daar mijn eigen mix van te maken.”

Sanne: “Vanuit het turnen heb ik geleerd hoe belangrijk discipline is, maar dat is tegelijk ook mijn valkuil. Soms moet ik opletten dat ik niet té streng ben voor de jongens. Maar ik merk wel dat die achtergrond helpt om structuur en concentratie te brengen in de trainingen.”

Tot slot: wat typeert jullie als duo?

Sanne: “Tommie is de rust zelve, ik ben wat directer. Dat vult elkaar goed aan.”

Tommie: “Ja, we weten wat we aan elkaar hebben. We kunnen eerlijk tegen elkaar zijn, en dat werkt. Uiteindelijk draait het om de jongens — en dat is waar we het samen voor doen.”

Een jong team, een sterk duo en een flinke portie enthousiasme: de J14 van Sporting is duidelijk in goede handen bij Tommie en Sanne.